Jacht (deel 8)

00:25 Ik vroeg me af of ik nog kon slapen die nacht. Ik voelde me super. 00:29 Ik dacht terug aan Michiel. Ik had hetzelfde gevoel als ik bij Marco had. Anders dan bij Dwayne, Arnoud of Chef. Het was een te gekke avond geweest. Alles, de film, de kroeg, het praten met elkaar. De boomstronk. Ik wilde eigenlijk meteen weer terug, hem opnieuw vasthouden. 00:35 We hadden afgesproken elkaar zondag weer te zien. Mijn ouders zouden die middag weg zijn, ik had hem uitgenodigd. 00:42 Morgen naar Arnoud. Die kwam niet meer bij van het lachen, dat kon ik wel raden. Ik wilde het hem allemaal vertellen, maar liever ging ik naar Michiel. 00:56 Michiel. Wat zou hij nu aan het doen zijn? Zou hij ook in bed liggen denken, net als ik? Moest haast wel. 01:25 Michiel, Michiel, Michiel. Ik werd gek. Zou dit weer zo’n bevlieging zijn, net als Dwayne en Chef? Nee, dit was anders. Zeker weten. Hij was wat ik zocht. 01:29 Morgen als ik weer nuchter was nog maar eens over nadenken. 01:31 Onzin. Dit voelde gewoon goed.

Ik stond op in een vrolijke bui. Zo erg dat mijn moeder vragen stelde wat er met me aan de hand was. Ik ontweek het maar zoveel mogelijk. Ik had haast. Ik wilde naar Arnoud, nieuwsgierig naar Vera maar ik wilde vooral Arnoud vertellen hoe het gegaan was gisteren. Ik belde dan ook een kwartier te vroeg aan bij de poort. Arnoud klonk vrolijk door de intercom. Ik zette mijn fiets naast het huis en liep de keuken in. Arnoud stelde me voor aan Vera. Ze zag er in het echt nog leuker uit dan op de foto. We praatten wat over verschillende dingen. Vera liep nog even naar de slaapkamer om een trui te halen voor we zouden gaan.
‘Hoe gaat het?’ vroeg ik.
‘Helmaal geweldig. Laten we zeggen dat we verder zijn gegaan waar we toen gebleven waren.’
‘Gaaf man, echt waar. Je verdient het.’
‘Hoe was jouw avond?’
‘Leuk,’ zei ik glunderend.
‘Vertel, ik zie aan jouw gezicht dat er meer gebeurd is.’
‘Hij is echt leuk, Arnoud. We hebben hier op het weggetje achter jouw huis nog een tijdje gezeten.’
Arnoud gaf me een kus op mijn wang en hield me even stevig vast.
‘Mooi jongen, ik hoop echt dat het iets blijft.’
Op dat moment kwam Vera net de keuken weer inlopen. Ze glimlachte.
‘Wat hoor ik?’
Ik keek haar glimlachend aan.
‘Arnoud heeft me alles verteld. Het is dus niet zomaar bij een avondje film gebleven begrijp ik?’
Ik glunderde.

De zon scheen, ik zat half liggend in een stoel op het terras. Arnoud en Vera zaten dicht tegen elkaar. Was ik jaloers? Nee, niet echt. Vooruit, een beetje. Ik wou dat ik hier zo met Michiel zat. Arnoud stond op en ging binnen nog een rondje halen.
‘Jij bent wel heel speciaal voor Arnoud,’ zei Vera terwijl ze me aankeek.
Ik haalde mijn schouders op en glimlachte.
‘Arnoud heeft me alles verteld.’
‘Weet ik.’
‘Je bent een aparte jongen, ik heb hem nog nooit zo over een vriend horen praten.’
‘Niet alle vrienden trekken je ook af in bad,’ dacht ik maar ik hield mijn mond.
Ik snapte goed wat ze bedoelde.
‘Hij is je echt dankbaar.’
‘Hij is ook apart,’ zei ik. ‘Iedereen viel over me heen, maar hij bleef achter me staan. Hij had ook voor de veilige kant kunnen kiezen als nieuwkomer maar dat deed hij niet. Hij had er bijna net zoveel last van als ik. Alsof ik niet dankbaar ben.’
Ze glimlachte. ‘Juiste mensen op het goede moment?’
‘Ik denk het. Ik ben ook blij dat het tussen jullie uitgepraat is.’
‘Ik ook, Kas. Hebben we ook wel een beetje aan jou te danken.’
‘Onzin. Hij heeft het zelf gedaan.’
‘Maar met jouw hulp.’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Raar idee dat je alles weet van ons en dat je daar geen problemen mee hebt.’
‘Niet met het verhaal van hem wat ik nu weet. Als hij het nu weer zou doen, heeft hij wel een probleem.’
Ik lachte.
‘Maar jij hebt die jongen nu toch, of niet?’
Arnoud kwam weer terug en keek een keer lachend naar me. Hij snapte dat we het over hem hadden gehad.
‘Michiel bedoel je?’ Ik praatte maar gewoon verder alsof er niets aan de hand was. ‘Ik hoop het. Maar het voelt wel goed, ja.’
We tilden onze glazen op en tikten ze tegen elkaar. Er kwamen wat jongens van mijn klas voorbij lopen. Er schoot een rilling over mijn rug, zo lang was het nog niet geleden dat ze me te grazen hadden genomen op de fiets naar huis. Ik was op mijn hoede en zag Arnoud kijken. Hij speelde met de hand van Vera en boog zich naar haar toe. Ze gaven elkaar een kus die overging in een lange zoen. Ik zag de jongens kijken. Ik grijnsde. Daar hoorden we maandag meer van, zeker weten. Arnoud knipoogde naar me en keek ze na. Ze keken nog een keer om, maar liepen snel door toen ze zagen dat we lachend naar ze keken.
‘Zo,’ zei Arnoud droog, ‘die roddel over ons zijn we ook weer kwijt.’

Ik was vroeg wakker, douchte en ruimde mijn kamer een beetje op. Mijn ouders zouden rond het middaguur vertrekken en pas in de avond weer thuis komen. Het kon me niet snel genoeg middag worden. Ik had met Michiel afgesproken dat hij rond 1 uur zou komen. Ik keek er naar uit, was ook wel een beetje nerveus. Geen idee wat er zou gebeuren. Zou hij zich vrijdag toch mee hebben laten slepen? Had hij het toch niet uit nieuwsgierigheid gedaan zoals ik bij Chef? Ik piekerde teveel. Mijn ouders vertrokken rond twaalf uur en na een kwartier stond Michiel al voor de deur.
‘Ik zag ze net wegrijden,’ glimlachte hij.
‘Kom binnen,’ zei ik.
Ik sloot de deur achter hem en hij hing zijn jas op. Hij stond wat onwennig te kijken. Even maar. Hij keek me aan en kwam als vanzelf naar me toe. Hij pakte me vast en kuste me. Ik kuste terug en verloor mijzelf in een lange zoen. Ik graaide door zijn haar, zijn handen verdwenen onder mijn shirt en gleden over de huid van mijn rug. Ik zuchtte. Helemaal geen uit proberen, geen twijfel. Dit voelde gewoon goed.
‘Iets drinken?’ vroeg ik na een tijdje.
Michiel knikte. Ik nam hem mee naar mijn kamer en zette de glazen op mijn bureau. Michiel stond vlak bij me, ik draaide me om en pakte hem weer vast. Een lange zoen volgde. Hij zuchtte en liet zich in mijn armen hangen, zwaar tegen me aan. Ik glimlachte en gaf hem nog een kus. Zijn armen lagen om mijn middel, ik keek hem aan en had zijn gezicht vast met mijn handen. Knoop in mijn buik, warme gloed over mijn rug. Statische elektriciteit tussen ons in. Zijn heupen drukten tegen die van mij. Ik kreunde, Michiel kuste mijn nek. Ik liep achteruit naar mijn bed, Michiel nog steeds tegen mij aan. We lieten ons vallen, Michiel lag zwaar op mij. Mijn armen strak om hem heen, zijn lippen op die van mij. Zijn armen lagen naast me, zijn handen door mijn haar. Ik trok zijn shirt uit zijn broek en gleed met mijn handen over zijn naakte rug. Even later lagen we met ontbloot bovenlijf tegen elkaar. Ik voelde dat hij gespannen was. Mijn hand wurmde zich tussen ons in en peuterde aan zijn broek. Hij ademde zwaar. Knopen los, mijn handen achter in zijn broek over zijn billen. Ik kneep, hij drukt zijn kruis tegen me aan. Hij was hard. Ik niet minder. Ik voelde zijn hand aan de rand van mijn broek, het duurde niet lang of we lagen in boxershorts op elkaar. Die moesten ook uit, en snel ook. Ik trapte zijn short van zijn enkels, die van mij lag al naast het bed. Michiel zuchtte, ik voelde een koude plek op mijn buik van zijn voorvocht. Ik duwde hem van me af en keek hem diep in zijn ogen. Die dwaalden af naar mijn kruis.
‘Eindelijk,’ fluisterde hij.
Ik grinnikte.
‘Eindelijk zie ik wat ik al zo lang wilde zien.’
Ik keek hem verbaasd aan.
Hij grijnsde. ‘Ik had toch verteld dat ik je niet helemaal bij toeval had gevonden op Internet. Ik wilde al zolang weten wat er onder die handdoek zat als je weer eens bij ons uit de douche kwam.’
‘Stiekem gluren jij,’ plaagde ik hem.
‘Ik vond het al jammer dat je nooit meer bij ons douchte na het fietsen. Toen ik hoorde dat je zo was sprong ik een gat in de lucht, weet je dat?’
‘Waarom heb ik dat nooit gemerkt? Waarom hebben we dit nooit eerder gedaan?’
Ik kuste hem nadat ik dat had gezegd. Zijn tong drong binnen en draaide langzaam rondjes. Ik bewoog mijn heupen onder hem, wat hem alleen maar wilder maakte. Hij nam het bewegen van mij over, ik sloeg mijn benen om hem heen. Onze pikken wreven langs elkaar. Michiel zuchtte en ademde steeds sneller.
‘Dit is nog lekkerder dan ik ooit had kunnen hopen,’ fluisterde hij.
Ik kuste zijn nek.
‘Ik kom bijna,’ zuchtte hij.
‘Maakt niet uit, laat maar gaan.’
Hij bewoog wat sneller en hield toen stil. Hij kreunde, ik voelde zijn warme zaad op mijn buik.
‘Ga nog even door,’ zuchtte ik in zijn oor. Ik trok mijn armen samen, hij lag dicht tegen me aan. Hij maakte zich los en ging op mijn benen zitten. Hij pakte mijn harde paal en trok me traag af. Zijn knieën naast mijn zij, ik kneep in zijn bovenbenen. Met lange halen voelde ik mijn voorhuid over de rand van mijn eikel heen en weer gaan. Ik spande mijn beenspieren en concentreerde me op zijn hand rond mijn paal. Ik keek naar hem, zijn pik lag half hard op mijn benen. Hij was mooi. Mooier dan zijn broer. Ik sloot mijn ogen en liet alles gaan met een korte ademstoot. Hij kuste me, ons zaad vermengde tussen de huid van onze buiken. Hij kuste mijn nek, en lag daarna met zijn gezicht in mijn kussen. Ik streelde zachtjes zijn rug met mijn vingertoppen. Hij lag stil, ontspannen.
‘Dit was lekker, Kas,’ fluisterde hij. ‘Hier heb ik zo lang over gedroomd.’
‘Dit gaan we vaker doen,’ grinnikte ik.
Michiel lachte en draaide op zijn zij. Hij streelde mijn arm en kuste me. Een lange zoen volgde.

Rust. Michiel nam een slok van zijn glas. Hij zat op de rand van mijn bed, Ik zat naast hem, glas in de ene hand, mijn andere hand tegen zijn onderrug. Mijn hoofd lag op zijn schouder. Ik kuste zijn nek. Hij glimlachte.
‘Nooit geweten dat je al zo lang naar me keek,’ zei ik grinnikend.
‘Je moest eens weten,’ grijnsde hij.
‘Je hebt nooit iets laten merken.’
‘Nooit het lef voor gehad. Ik heb altijd gedacht dat ik de enige was hier.’
‘Ben je gek,’ lachte ik.
‘Zouden er nog meer zijn? Wie zou nog meer zo zijn hier in het dorp?’
‘Geen idee,’ zei ik. ‘Interesseert me ook niet. Ik heb jou gevonden, dat is even genoeg.’
Michiel gaf me een kus, en nog een, en nog een.

‘Hoe zouden jouw ouders reageren als ze hoorden dat wij iets met elkaar hebben?’ vroeg Michiel.
Ik kwam net mijn slaapkamer weer inlopen met twee glazen, Michiel zat op mijn bed, benen gestrekt, rug tegen de muur met mijn kussen in zijn rug.
‘Wel goed denk ik,’ reageerde ik en zette een glas naast hem neer op het tafeltje naast mijn bed.
‘Geen idee wat die van mij zouden zeggen.’
‘Ik denk wel positief.’
‘Zou je denken?’
‘Zo erg zijn jouw ouders niet Michiel, dat weet je zelf ook wel.’
Hij haalde zijn schouders op en nam een slok. Ik ging naast hem zitten. Hij had zijn boxershort weer aangetrokken toen ik naar beneden ging, net zoals ik. Hij kwam dicht tegen me aan zitten, zijn arm tegen mijn arm. Ik legde mijn hand op zijn been en kneep een keer zachtjes.
‘Ik denk niet dat je daar veel zorgen over moet maken,’ zei ik.
Hij keek me aan en gaf me een kus.
‘Je hebt wel gelijk, denk ik.’
‘En Marco moet er vanzelf maar aan wennen,’ grinnikte ik.
‘Die gaat dit niet leuk vinden.’
‘Misschien niet, maar dat interesseert me geen reet.’
‘Mij ook niet.’
‘Zo is het maar net.’
Ik gaf hem een kus en sloeg mijn arm om hem heen. We zakten verder onderuit en kropen dicht tegen elkaar aan. Zijn hand gleed over mijn heup en onder mijn boxer. Hij had snel daarna beet. Ik ook bij hem. We hadden nog de hele middag.

‘Sinds wanneer heb jij een vriendin?’
Maaike keek Arnoud maandagochtend vragend aan. Arnoud schoot in de lach.
‘De lessen zijn nog niet begonnen of het gaat al rond merk ik.’
‘Wist jij het?’ vroeg ze aan mij.
‘Natuurlijk wist ik dat. Ik was er bij toen ze ons zagen op het terras.’
Maaike keek weer naar Arnoud.
‘Hoe lang al?’
‘Sinds afgelopen weekend, Maaike, je hebt het vers van de pers. Mijn ex uit Wassenaar, we zijn weer bij elkaar.’
‘Leuk voor je,’ zei ze lachend en sloeg even een arm om hem heen.
Ik keek even rond en zag verschillende mensen naar ons kijken. Het verhaal ging inderdaad flink rond. Je zag ze denken. Dus er was toch niets tussen Arnoud en mij. Wat een verrassing. Marco keek even kort, maar draaide zijn hoofd weg toen hij zag dat ik hem in de gaten had. Hij moest eens weten wat er gisteren allemaal gebeurd is bij mij thuis. Hij zal er wel snel genoeg achter komen.
‘Hoe was het gisteren?’ vroeg Arnoud toen Maaike weer weg was.
‘Ehh, gezellig,’ grijnsde ik.
‘Hmm,’ lachte hij. ‘Was het lekker?’
‘Tot drie keer toe, en verder vertel ik niets.’
‘Ik kan het zo zien aan die grijns op je gezicht.’
‘Alsof ik aan jouw gezicht niet kan zien dat Vera weer terug is.’
Hij legde even lachend zijn hand tegen mijn rug toen we naar binnen liepen.

Ik typte me suf. Ik had zowel Chef als Dwayne online. Het werd al laat, ik moest zo maar eens af gaan sluiten. Morgen nog een dag naar school en dat was het gelukkig weer weekend. Arnoud ging het hele weekend naar Wassenaar. Ik had hem nog nooit zo vrolijk gezien. Dwayne was razend enthousiast toen hij hoorde van Michiel. Chef wenste me heel veel geluk toe. Hij was blij voor me. Hij maakte een grap dat het me toch gelukt was iemand van mijn eigen leeftijd te vinden. Ik glimlachte om zijn opmerking toen Michiel ineens online kwam.
‘Morgen weer filmpje pakken?’
‘Lekker,’ typte ik terug.
‘Zelfde tijd en plaats?’
‘Is goed. Ik mis je.’
‘Ik jou ook. Moet weer gaan, zie je morgen.’
En weg was hij weer. Ik sloot mijn pc af en dook mijn bed in. Morgen zou ik hem weer zien. Ik kon haast niet wachten. Ik had hem de hele week niet meer gezien of gesproken. Ik wilde hem weer horen, weer vasthouden.

Michiel staarde naar zijn glas in de kroeg. Veel hadden we van de film niet gezien. We waren nog bijna te laat. Onderweg waren we nog even gestopt en hadden we lang staan zoenen. Hij had mij net zoveel gemist als ik hem, dat was wel duidelijk. Het voelde raar, alles klopte, alsof we al tijden bij elkaar waren.
‘Waar denk je aan?’ vroeg ik.
‘Thuis,’ zei hij serieus.
‘Gaat niet goed?’
‘Jawel. Of eigenlijk niet.’
‘Vertel.’
‘Ze begonnen vragen te stellen toen ik vanavond weg ging. Ik ga anders nooit naar de film. Ze wilden weten hoe ze heette.’
Ik glimlachte.
‘Het scheelde niet veel of ik had jouw naam genoemd.’
‘Neem de tijd, Michiel. Ik heb er geen moeite mee om het nog even geheim te houden.’
‘Heb jij thuis nog niets verteld?’
‘Nee. Maar ze beginnen bij mij ook vragen te stellen. Ik heb gezegd dat ik met Arnoud naar de film ben. Maar als ik het thuis vertel, kun jij het thuis niet lang meer stil houden denk ik. Dat gaat niet werken.’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Dat denk ik ook niet, nee.’
‘Maakt niet uit, ik heb de tijd.’
‘Ik niet,’ zei hij dwars.
‘Hoe bedoel je?’
‘Ik heb nu lang genoeg toneel gespeeld, Kas. Ik wil het gewoon gaan vertellen.’
‘Sterk van je,’ zei ik nuchter.
Hij lachte verlegen.
‘Dat meen ik, Michiel. Ik snap het wel van je. Groot gelijk. Hoe wil je het gaan doen?’
‘Weet ik nog niet.’
‘Met mij erbij?’
‘Nee, eerst wil ik het zelf vertellen. Daarna introduceer ik jou wel.’
Hij grijnsde.
‘Wat lach je?’
‘Gewoon, het gezicht van Marco als ik met jou aan kom zetten.’
‘Laat hem eerst maar wennen aan het idee dat zijn broer ook zo is, dan kan de laatste klap altijd nog.’
We schoten in de lach en bestelden nog twee glazen.
‘Hierna gaan we,’ zei Michiel toen hij zijn glas oppakte.
‘Op tijd naar huis?’
‘Wie zegt dat ik recht naar huis wil?’
Michiel knipoogde en wreef met zijn voet langs mijn been.

Maandag stond Arnoud met een brede grijns op me te wachten bij de poort naar zijn huis.
‘Goed weekend gehad?’ lachte ik toen hij naast me fietste.
‘Het was te gek,’ glunderde hij.
‘Alles net als vroeger?’
‘Veel beter, Kas, veel beter. Hoe was jouw weekend?’
‘Leuke film vrijdag, niets van gezien bijna,’ lachte ik. ‘Verder heb ik hem niet meer gezien.’
‘Niet meer?’
‘Nee, hij heeft thuis nog niets verteld, hij is bang dat het op gaat vallen. Hij wil het eerst zelf vertellen, nog voor ze echt vragen gaan stellen.’
‘Alles rustig aan dus?’
‘Inderdaad, ik kan hem geen ongelijk geven. Maar het zit hem wel hoog, lang kan het denk ik niet duren voor hij de bom laat vallen thuis.’
Op school kwam Maaike meteen naar ons toe.
‘Vertel op, Kas.’
‘Wat?’
‘Je bent gezien met een jongen.’
Ik vloekte.
‘Vrijdagavond. Bioscoop.’ Ze lachte.
‘Wie heeft je dat verteld?’
‘Relax. Mijn zus, die kent het verhaal en die houdt haar mond wel. Ze zag jullie in een flits naar binnen gaan, ze kon alleen niet zien met wie je was.’
Ik was aan de ene kant opgelucht maar aan de andere kant was het wel een soort waarschuwing. We moesten dus nog voorzichtiger zijn.
‘Ken ik hem?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Dat willen we nog even stil houden, Maaike. Verder weet niemand er nog van. We hebben pas net iets met elkaar.’
‘Komt hij uit het dorp?’
‘Maaike, alsjeblieft. Ik vertel het je nog wel een keer.’
Arnoud grijnsde en gaf me een knipoog.
‘Beter opletten, jongen,’ grinnikte hij toen Maaike weg was.
‘Ik word er een beetje gek van. Je kunt niets doen of het gaat al rond hier.’
‘Dat gaan jullie niet lang meer stil houden.’
‘Dat denk ik ook niet.’

Dat klopte dus ook. Woensdag belde Michiel me op.
‘Ik heb het ze verteld.’
‘En?’
‘Ging wel goed. Ze zeiden dat ze het al gedacht hadden.’
‘Meen je niet. Ik had het niet achter je gezocht. Hoe kwam het zo?’
‘Heel raar eigenlijk. Een neef van mij gaat trouwen en daar hadden we het over. Voor ik er erg in had gooide ik het eruit. Ze wilden meteen weten of ik een vriendje had.’
‘Heb je het verteld?’
‘Nee, tenminste, niet dat jij het bent. Daar wacht ik nog even mee.’
‘Gaaf man. Hoe voelt het?’
‘Lekker. Opgelucht. Blij dat het er uit is.’
‘Weet Marco het ook?’
‘Die kwam halverwege het verhaal de huiskamer inlopen.’
‘Wat zei hij?’
‘Niet veel. Hij keek alleen maar. Dat stuk over het vriendje heeft hij ook niet gehoord. Alleen dat ik homo was. Hij had een houding van “je moet het zelf weten,” meer niet.’
‘Valt me nog mee.’
Michiel lachte. ‘Hij moet eens durven om moeilijk te doen.’
‘Laat maar gaan, Michiel, die trekt wel bij. Hoop ik.’
‘Dat hoop ik ook.’
‘Hier drinken we er eentje op, komende vrijdag.’
‘Afgesproken.’ Hij lachte. ‘Ik moet weer ophangen. Ik zie je vrijdag.’
‘Zelfde plek, zelfde tijd,’ lachte ik.
‘Zelfde plek, zelfde tijd. Hou van je.’
‘Ik van jou, Michiel.’
Ik hoorde een kus en gaf er een terug. Daarna hing hij op.

‘Wat zit Marco de hele tijd naar je te kijken?’ vroeg Arnoud aan me vlak voor de les begon.
‘Die heeft gisteren te horen gekregen dat zijn broer homo is.’ Ik grijnsde.
Arnoud lachte. ‘Dat verklaart een hoop. Weet ie dat jij het bent?’
‘Nee. Zijn ouders ook niet, komt nog wel.’
‘Ik zou er veel geld voor over hebben om zijn gezicht te zien als hij het te horen krijgt.’
‘Af en toe ben je sadistisch Arnoud, weet je dat?’
Hij grijnsde.

Michiel stond al te wachten. Ik stopte naast hem, keek rond en gaf hem een kus.
‘Mijn ouders zijn niet thuis,’ zei ik. ‘Gaan we naar de film?’
‘Hoeft niet,’ grijnsde hij.
‘Dan draaien we weer om.’
‘Mooi,’ zei hij grijnzend en fietste naast me terug naar mijn huis.
Vlak voor het dorp hield hij in.
‘Ik kom wel achter je aan, ze hoeven ons niet samen te zien.’
Ik knikte en reed door. Ik liet de achterdeur open staan, vijf minuten later kwam Michiel binnen. Hij pakte me meteen vast en we zoenden lang, zijn jas half op zijn rug, zijn armen vast in de mouwen. Hij zuchtte.
‘Hoe laat komen jouw ouders weer thuis?’
‘Laat, denk ik, niet voor twaalf uur.’
Hij kuste me weer en trok me tegen zich aan.
‘Lekker,’ zei hij zacht. ‘Ik wil je vasthouden vanavond.’
‘Dat mag,’ grinnikte ik en kuste zijn voorhoofd.
Langzaam gleed zijn jas verder van zijn armen en viel op de grond. Zijn hand ging door mijn haar achter op mijn hoofd. Ik maakte me los en keek hem aan.
‘Iets drinken? We hebben wat te vieren.’
Hij glimlachte. ‘Lekker.’
Ik trok de koelkast open en haalde er twee flesjes uit.
‘Bier?’
Hij knikte.
Met de twee flesjes in mijn hand liep ik voor hem de woonkamer in. We tikten ze tegen elkaar en namen een slok.
‘Op ons,’ lachte hij.
Ik kuste hem en trok hem naast me op de bank.
‘Je kunt niet weten hoe blij ik ben dat het er uit is,’ zei hij.
‘Dat kan ik wel, denk ik. Hebben ze al een vermoeden?’
‘Nee. Ze zaten wel te vragen met wie ik naar de film ging vanavond.’
‘Marco nog iets gezegd?’ Ik moest het weten.
‘Nee, helemaal niets. Hij doet net of er verder niets aan de hand is.’
‘Is ook niet, eigenlijk.’
Michiel lachte. ‘Nee, inderdaad, dat is ook zo.’
Hij kuste me en duwde me op mijn rug. Hij kietelde me, van schrik draaide ik op mijn buik. Hij kwam op me zitten en kietelde verder. Zijn handen knepen in mijn zij. Daarna gleden ze langzaam over mijn rug. Hij kneep zachtjes in mijn schouders en gleed weer terug naar beneden. Hij bukte voorover en kuste mijn nek.
‘Doe je shirt eens uit,’ fluisterde hij.
‘Ga mee naar boven dan,’ fluisterde ik.
Michiel zei niets, stond op en trok me mee omhoog. Hij pakte de twee flesjes en liep met me mee naar boven. Naast mijn bed stond hij achter me en trok mijn shirt uit mijn broek omhoog. Ik strekte mijn armen naar boven en liet hem mijn shirt uittrekken. Hij liet het naast me op de grond vallen en streelde mijn huid. Ik kreunde tevreden. Samen lagen we op mijn bed, hij zittend op mijn billen, ik op mijn buik met mijn hoofd op het kussen. Hij masseerde me weer en nam een slok van zijn fles. Zijn vingers dwarrelden licht over mijn rug, af en toe drukte hij een kus op mijn huid. Ik ontspande. Zijn handen probeerden de rand van mijn broek wat omlaag te duwen maar dat lukte niet helemaal. Ik maakte de knoop en rits los. Hij ging op zijn knieën staan, ik tilde mijn heupen wat omhoog en liet hem mijn broek naar mijn enkels schuiven. Hij ging weer zitten, ik voelde de stugge stof van zijn spijkerbroek op mijn benen. Hij kneedde mijn billen, ik kreunde. Mijn boxer gleed naar beneden, zijn handen gleden over mijn naakte billen. Ik wilde hem naast me hebben. Ik bewoog en probeerde me om te draaien. Michiel drukte me weer terug met mijn hoofd in mijn kussen.
‘Lekker blijven liggen, laat mij maar,’ gniffelde hij.
Ik glimlachte en liet hem begaan. Hij streelde langs de binnenkant van mijn benen, die ik iets uit elkaar deed zodat hij er makkelijker bij kon. Zijn vingers gleden langs mijn ballen en zorgden voor een tinteling door mijn hele lichaam. Hij kneep weer zachtjes in mijn billen en werkte zijn handen knedend naar mijn schouders.
‘Trek je kleren uit,’ fluisterde ik.
Michiel gniffelde en liet me los. Ik draaide me om en keek hoe hij eerst zijn shirt uittrok en daarna zijn broek losknoopte. Hij zat naast me, ik trok aan zijn broekspijpen om hem te helpen. Ik pakte de rand van zijn boxershort en trok hem langzaam naar zijn knieën. Ik kuste zijn buik. Hij lachte, het kietelde. Ik kuste hem nog een keer en ging langzaam naar beneden. Hij was hard en warm. Ik kuste zijn paal en likte traag van zijn ballen naar boven. Zijn handen knepen in mijn haar. Ik zoog zachtjes op zijn eikel en liet hem een stukje verder naar binnen gaan. Mijn hoofd tolde. Dit voelde goed. Hij stond op zijn knieën voor me op bed, mijn handen duwden tegen zijn billen. Ik bewoog mijn hoofd traag heen en weer, Michiel kreunde. Ik kneep en zoog zachtjes.
‘Lekker?’ vroeg ik zachtjes.
‘Probeer maar,’ zei hij en liet zich zakken.
Hij duwde me op mijn rug en kuste mijn paal. Langzaam gleed hij zijn mond binnen. Zijn zachte lippen sloten zich er omheen, zijn tong prikkelde mijn eikel. Ik kreunde. Dit was heerlijk. Hij bewoog zijn hoofd hen en weer, steeds sneller. Ik begon te hijgen, en keek hoe mijn paal in zijn mond verdween. Terwijl hij me pijpte keek hij even naar mijn gezicht, zijn ogen twinkelden.
‘Michiel, ik kom bijna,’ zuchtte ik.
Hij liet mijn paal uit zijn mond glijden en kuste me. Ik pakte zijn harde paal en trok hem langzaam af. Hij deed bij mij hetzelfde. Zoenend trokken we verder. Ik spande de spieren van mijn benen en voelde mijn orgasme komen. Hij merkte het en versnelde zijn hand. Met een harde ademstoot kwam ik klaar. Hij glimlachte en gaf me een kus. Ik kneep wat harder en trok hem steeds sneller af. Ik duwde hem op zijn rug en ging gewoon verder. Ik kuste hem en voelde aan zijn lichaam dat hij bijna kwam. Ik keek naar zijn kruis. Naast mijn gezicht hoorde ik hem zuchten, ik zag hoe zijn zaad op zijn buik terecht kwam. We ontspanden, veegden onszelf een beetje schoon met een zakdoek en kropen dicht tegen elkaar aan.

Na een uur ben ik naar beneden gegaan en heb nog twee flessen bier gehaald. Michiel zat weer op mijn bed met zijn rug tegen de muur toen ik terug kwam. Zijn kruis was ontspannen, ik genoot van hem toen ik weer binnen kwam. Hij was mooi. Hij strekte zijn arm en nam glimlachend zijn flesje aan. Hij nam een slok en gaf me een kus toen ik naast hem op bed plofte. Ik kroop tegen hem aan en kuste terug.
‘Morgen iets te doen?’ vroeg hij ineens.
‘Niets speciaals. Hoezo?’ Ik was verbaasd.
‘Kom morgenmiddag eens op bezoek, stel ik je voor aan mijn ouders.’
Ik keek hem verbaasd aan. Hij grijnsde.
‘Waarom niet,’ zei hij. ‘Of twijfel jij nog?’
‘Nee,’ zei ik beslist.
Ik twijfelde niet meer. Voor mij hoefde we dit niet langer geheim te houden. En aan hem twijfelde ik helemaal niet meer.
‘Ze zullen toch wel vragen straks of morgenochtend hoe de film was en of het gezellig was geweest. Ze gaan toch weer vissen met wie ik geweest ben. Kan ik het net zo goed vertellen.’
Ik duwde een kus op zijn wang en lachte.
‘Als ze het horen willen ze je ook weer een keer zien, dat weet ik zeker. Is veel te lang geleden dat je bij ons bent geweest.’
Ik zette mijn flesje op het tafeltje naast mijn bed en kroop tegen hem aan. Hij schoof onderuit en sloeg zijn armen om me heen. Tussen ons in werd het warm.

‘Heb jij vier bier op of heb je bezoek gehad?’ vroeg mijn moeder de volgende ochtend.
Michiel was rond middernacht vertrokken nadat we hadden afgesproken dat hij me zou bellen hoe laat ik ongeveer die kant op zou kunnen gaan. Ik ben meteen naar bed gegaan en heb mijn ouders niet meer thuis horen komen.
‘Bezoek,’ zei ik kort terwijl ik net een hap had genomen van mijn broodje.
‘Arnoud nog hier geweest?’
Ik schudde mijn hoofd en slikte door. Zou ik het ze vertellen?
‘Wie dan?’
Ik nam een slok van mijn melk. ‘Michiel.’
‘Michiel? Wat kwam die doen?’
‘We zouden naar de film gaan, maar we zijn hier gebleven.’
‘Ik dacht dat je met Arnoud naar de film zou…..’
Halverwege haar zin hield ze op en keek me onderzoekend aan met een glimlach op haar gezicht. Ik grijnsde terug.
‘Michiel?’ zei ze verbaasd. ‘Sinds wanneer?’
‘Weekje of wat. Nog niet zo lang.’
Ze gaf me een kus. ‘Gefeliciteerd jongen. Het is een aardige jongen.’
Mijn telefoon ging. Michiel.
‘Ik heb het ze verteld. Zei ik je toch, ze begonnen gisteravond al te vragen met wie ik was geweest. Lang zitten praten nog, vertel ik je straks wel. Je bent welkom.’
‘Ik kom zo, goed?’
‘Is goed. O ja, Marco is er niet, fietsen, die weet ook nog van niets. Tot zo.’
Ik glimlachte en zette mijn mobiel uit.
‘Ga je zo naar hem toe?’ Mijn moeder keek me aan.
‘Ik stond op van tafel en gaf haar een kus.
‘Ja,’ zei ik vrolijk.

Ik was nerveus toen ik bij Michiel binnenstapte, maar dat was nergens voor nodig. Ik werd hartelijk ontvangen door zijn ouders, ze vonden het leuk me weer eens te zien. Het voelde vertrouwd, ik was er al zo vaak geweest. Voor ik er erg in had voelde het of ik nooit was weg geweest. Thuis, geaccepteerd, helemaal op mijn gemak. Plotseling hoorden we de achterdeur. Ik keek verschrikt naar Michiel. Zijn ouders zwegen.
‘Hoi,’ hoorden we Marco’s stem uit de keuken. ‘Ik vul mijn drinkfles en ga nog een rondje.’
Michiel keek naar mij zonder uitdrukking op zijn gezicht. Marco stak zijn gezicht om de hoek van de deur.
‘Doeg,’ zei hij vrolijk en bleef toen stokstijf staan.
Ik zat als verdoofd in mijn stoel en keek hem recht aan. Zijn gezicht vertrok.

‘Ik had het kunnen weten,’ zei hij kort en verdween.

© 2005 Oliver Kjelsson