Alle verhalen die hier geplaatst zijn, zijn eigen werk. Niets van deze verhalen mag gebruikt worden voor welk doel dan ook, zonder uitdrukkelijke toestemming van de schrijver. Vragen? Neem contact op met de schrijver.
Mark woont in een dorp waar ogenschijnlijk geen bal gebeurt. Dat verandert al snel. Daar komt nog bij dat Mark iemand heeft leren kennen op vakantie en tot over zijn oren verliefd is. Dat is wederzijds, ze wonen alleen zo’n 900 kilometer uit elkaar…… We volgen hem een jaar lang, zijn vakantieliefde en zijn vrienden om hem heen.
Jeumig! (deel 1)
Met tegenzin hielp ik mijn vader met het leeghalen van de auto. Het was een te gekke vakantie geweest…
Jeumig! (deel 2)
Achteraf viel het me nog mee. Ze wisten nu wat er met me aan de hand was. Nou ja, voor een deel dan.
Jeumig! (deel 3)
Ik had mijn pc al vroeg aanstaan. Nog geen Peter. Die had waarschijnlijk…
Jeumig! (deel 4)
Ik had het koud toen ik terug kwam. Marloes zag me binnen komen.
Jeumig! (deel 5)
Ik werd wakker omdat Peter dat werd. Hij bewoog traag…
Jeumig! (deel 6)
Terug in Nederland ging ik meteen bellen. Daar wilde ik meer over weten.
Jeumig! (deel 7)
Dus jij gaat?’ vroeg Marloes verbaasd in de pauze.
Jeumig! (deel 8)
Alles ging weer een beetje zijn normale gang, gelukkig. Mensen hadden het af en toe nog wel over Hendrik…
Jeumig! (deel 9)
Hij had gelijk, hij had het goed gezien. Raar was het wel.
Jeumig! (deel 10)
De fiets van Kjeld piepte, het grind onder zijn banden kraakte, mijn hoofd gonsde.
Jeumig! (deel 11)
Ik zuchtte, voelde me misselijk. Peter keek alsof hij hetzelfde voelde…
Jeumig! (deel 12)
Auke liep voor me terug het huis in, trok de koelkast open en keek me vragend aan.
Jeumig! (deel 13)
‘Wat is er gebeurd, Auke?’ ‘Niks bijzonders. Wim had woorden met die gasten…
Jeumig! (deel 14)
Auke ging doodnerveus achter mij aan naar beneden, maar mijn ouders deden normaal…
Jeumig! (deel 15)
‘Hey.’ Ik schrok. Ik had hem al weken niet meer online gehad.
Jeumig! (deel 16)
Auke was teleurgesteld dat ik onze afspraak afzegde, maar toen hij hoorde waarom…
Jeumig! (deel 17)
Ik keek lachend naar Kjeld. ‘Mooi man.’ Hij keek verlegen.
Jeumig! (deel 18)
Ik wist dat ik hem niet kon bellen. Die zat nu waarschijnlijk ergens in een kroegje of op de fiets…
Jeumig! (deel 19)
Jelle lachte. ‘Leuk, Mark.’ Ik dronk mijn flesje verder leeg en zette het met een klap op tafel.
Jeumig! (deel 20)
Ze keek nog een keer rond. ‘Natuurlijk mag je dat vragen,’ zei ik.
Jeumig! (deel 21)
Ik had als een blok geslapen. Die laatste avond in Zwitserland, die reis terug naar huis…
Jeumig! (deel 22)
Waarom moest alles nou zo moeilijk zijn? Er hing een enorme jeumigsfeer…
Jeumig! (deel 23)
Auke liet zich op mijn bed vallen. ‘Wat zou dit te betekenen hebben?’ vroeg ik toen ik naast hem ging liggen.
Jeumig! (deel 24)
‘Wat zei hij?’ vroeg Jelle meteen de volgende ochtend op de fiets op weg naar school.
Jeumig! (deel 25)
‘Godverde…’ Ik keek lachend naar Martijn die net deze kreet liet ontsnappen.
Jeumig! (deel 26)
Auke en ik waren nerveus. Auke’s vader kon ieder moment komen…
Jeumig! (deel 27)
Ik had het kunnen weten, ik had dus niet veel geslapen. Ik zat chagrijnig achter in de auto, zei niet veel.
Jeumig! (deel 28, slot)
‘Peter, ik ben zo terug, mijn telefoon gaat.’ Ik klikte op de verzendknop en duwde de muis een eindje weg.
Jeumig! Nawoord
Nawoord van de schrijver