Hij belde me zondagavond.
‘Ik ben net thuis.’
‘Ik moest erg lachen om jouw voice berichtje.’
Hij grinnikte. ‘Ik moest aan je denken, sorry.’
‘Ik ook aan jou.’
‘Wat heb je gedaan gisteravond. Ben je nog de kroeg in geweest?’
‘Nee. Ik heb niets gedaan, bankhangen.’
‘Op zaterdagavond?’
‘We zijn vrijdagavond uit geweest met zijn allen.’
‘Dus je zat alleen?’
‘Ja.’
‘Belde je daarom?’
‘Ik wilde je gewoon even bellen.’
‘Je klonk raar.’
‘Raar?’
‘Er was iets in jouw stem. Ik heb er de hele tijd aan zitten denken.’
‘O, nou nee. Er was niets hoor.’
Hij lachte zachtjes. ‘Nou doe je het weer.’
‘Wat?’
‘Jouw stem. Er is iets. Waarom belde je gisteren?’
‘Gewoon, om even te bellen.’
‘Wilde je langskomen?’
Ik zweeg en zuchtte. Kon ik nou niets verborgen houden voor die gast? Hij lachte.
‘Lief.’
Ik gaf me gewonnen. ‘Dank je.’
‘Waarom had je dat niet eerder gezegd dan?’
‘Ik was met vrienden op pad, dat tuincentrum. En toen wilde ik naar huis. Ik kon blijven eten, de barbecue ging aan, maar ik wilde naar huis. Kijken of je thuis was.’
‘En dan was je nog naar hier gekomen?’ vroeg hij verbaasd.
‘Ja,’ zei ik balorig.
‘Als ik dat geweten had…’
Ik lachte. ‘Jij ging naar jouw ouders. Ook belangrijk.’
‘Komend weekend dan?’
‘Deal,’ zei ik meteen gretig.
Ik had alles al achter in de auto liggen. Mijn collega’s waren verbaasd. “Met de auto Teun?” Terecht, het was ook maar een kwartiertje fietsen. Maar ik wilde meteen weg, onderweg iets eten en dan meteen door. Ik bewaarde mijn brood, at tussen de middag iets anders in de bedrijfskantine. Dat brood kon wel op in de auto. Beker koffie van een benzinepomp en door. Ik lachte om mezelf toen ik zat te eten in de file. Maar ik wilde door. Ik had Elijah nog gebeld, dat ik al onderweg was. Hij wist dat ik vrijdagavond al zou komen, dat hadden we al afgesproken. Max had nog gebeld, of we gingen stappen. Hij was een beetje verbaasd, maar dat legde ik hem nog wel uit. Of de anderen deden dat wel, als hij die ging bellen. Het verkeer rond Utrecht was een ramp, ik had misschien beter gewoon thuis kunnen eten en daarna pas moeten vertrekken, dat was weinig verschil geweest bedacht ik. Het maakte me niet uit, ik was onderweg. Elijah had het gekkenwerk genoemd. Wat later aankomen was ook goed geweest. Dat uurtje verschil maakte niet uit en dan had ik rustig aan kunnen doen. De man in de auto naast me in de file keek raar toen ik zat te lachen in mijn eentje in mijn auto.
Elijah stond al in de deuropening toen ik uit de lift kwam. Ik pakte hem vast, werd tegen hem aangetrokken door zijn handen.
‘Je bent gek,’ fluisterde hij tussen twee kussen door, hijgend bijna.
‘Soms,’ grinnikte ik.
Elijah trok me verder naar binnen. Ik kreeg weinig tijd mijn jas uit te doen, mijn tas was al op de grond gevallen. Hester snuffelde er aan. Elijah trok aan mijn kraag.
‘Hester, ga eens naar je plaats.’
Ze deed het, voor ons de kamer in. Ze draaide een rondje en ging liggen. Tenminste, ik ging er van uit dat ze dat deed. Elijah had me al meegetrokken naar zijn slaapkamer. Hij had me vast, we zoenden wild. Hij duwde me iets van hem af, met zijn mond een stukje open voelde hij, streelde mijn lichaam. Zijn handen tastten wat ik aan had. Daarna trokken zijn handen onder aan mijn shirt. Uit. Daar was hij duidelijk in. Niet veel later vielen we naakt op bed. Elijah kon niet rustig aan doen. Hij wreef tegen me aan, trok me af met een stevige greep.
‘Hé, hé,’ grinnikte ik, ‘rustig aan.’
‘Nee. Hier denk ik al sinds vorige week aan.’
Zijn handen knepen in mijn borst, hard. Hij ging zitten op mijn benen, kuste, likte mijn tepels en mijn buik. Daarna boog hij verder, duwde mijn voorhuid met zijn lippen naar achteren. Ik kreunde, legde mijn handen op zijn hoofd. Ik masseerde zijn nek, streelde zijn wangen. Hij draaide zijn hoofd iets, ik voelde mijn eikel achter zijn wang. Met een zucht duwde ik iets omhoog. Hij trok me af, zijn lippen op mijn eikel. Mijn buik ging zwaar op en neer. Hij verbaasde me, dit had ik niet verwacht. Maar stiekem was dit ook precies wat ik al de hele week wilde. Elijah tegen me aan, zijn lichaam, zijn huid, zijn nectar. Ik kreunde.
‘Elijah, rustig…’
‘Nee.’
Dat klonk stellig. Hij bleef me bespelen, er was geen houden meer aan. Ik liet merken hoe ver ik was, maar dat zorgde er alleen maar voor dat hij extra moeite deed me over de grens te brengen. Met een zucht voelde ik me ontladen, met gestrekte benen, kromgetrokken tenen, holle rug en mijn vingers in de lakens geklauwd kwam ik klaar. Elijah ontving me, hield me in zijn mond tot het gevoel te intens werd. Ik grinnikte, trok hem omhoog. We zoenden, ik proefde mezelf. Ik had hem vast, een arm om hem heen, mijn hand tussen ons in speelde met zijn voorhuid. Ik kuste hem, daarna zijn nek, zijn borst, zijn buik, en om te treiteren zijn dijen. Ik lag tussen zijn benen, likte zijn ballen en langs de lengte van zijn harde verlangen. Hij kreunde toen ik hem in mijn mond zoog, langzaam. Als geraakt door elektriciteit trok hij zijn benen op. Hij sloeg ze om mijn nek, mijn hoofd zat klem maar die wilde toch niet weg. Hij zat diep in mijn mond, mijn tong draaide om hem heen. Mijn duim en wijsvinger trokken hem met kleine bewegingen af, aan de basis, tegen zijn ballen en zijn stugge haar. Ik voelde zijn hielen op mijn rug. Hij kreunde, hijgde. Ik had zijn heupen vast, mijn vingers op zijn billen. Ik kneep, streelde. Zijn vuist sloeg op het matras. Daarna werd hij iets rustiger, de greep van zijn benen iets minder strak, zijn handen in mijn haar. Ineens verstarde hij, zijn hoofd kwam omhoog met een zucht. Het was warm, heet bijna, zacht, veel. Mijn tong draaide het rond zijn eikel, ik zorgde met mijn lippen dat er niets ontsnapte. Ik slikte waardoor hij kreunde. Geen zin hem al te laten gaan. Hij werd iets zachter, voorhuis iets minder strak. Toen ik hem terug liet glijden over zijn eikel en mijn tong er tussen hield protesteerde hij kreunend en lachend. Ik liet hem gaan, zijn benen gleden van mijn schouders, ik kroop omhoog en kuste hem. Hij hield me vast, likte langs mijn lippen, zijn tong drong naar binnen. Eerst wild, daarna werden w steeds rustiger, ontspannen. Hij wurmde zich op zijn zij, hield me vast en zuchtte tevreden. Hij verborg zijn hoofd tegen mijn borst en in mijn armen.
‘En dat het hele weekend,’ zuchtte hij tevreden.
Hij liet me niet meer los die avond. Dicht tegen me aan op de bank, zijn hand in mijn arm toen we met Hester gingen wandelen. Schouder aan schouder. Hester vond het allemaal best. Heel af en toe kwam ze om aandacht vragen toen we onderuit op de bank lagen. Gek genoeg op die momenten dat we zoenden, of knuffelden. Elijah schoot in de lach toen ze kwam snuffelen om aandacht terwijl we naast elkaar op de bank waren gaan liggen en elkaar kusten. We deden onze ogen open en keken haar aan. Elijah aaide over haar kop.
‘Lieve hond.’
‘Ja,’ zei ik.
‘Maar waarom gaat ze niet gewoon slapen?’
Ik lachte, waardoor Hester meteen naar mij keek. Ik aaide haar.
‘Ja, je bent lief,’ zei ik.
‘Straks wel even zeker weten dat de slaapkamerdeur goed dicht is,’ zei Elijah nuchter. ‘Ze hoeft niet alles te zien.’
‘Over slaapkamerdeur gesproken…’
Elijah grinnikte. ‘Goed idee.’
‘We gaan een eindje rijden vandaag,’ zei ik de volgende ochtend.
‘Leuk. Waarheen?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Geen idee. Stuk lopen met Hester.’
‘Er is een bos, met open stukken weide, vlak bij mijn ouders.’
‘Vlak bij jouw ouders?’
Hij lachte om de manier waarop ik het vroeg. ‘Nee, ik ga je niet voorstellen.’
‘Weten ze het?’
‘Nee,’ glimlachte hij. ‘Nog niet. Komt nog wel. Die van jou?’
‘Nee, die heb ik ook nog niets verteld.’
‘Maar, goed idee? Hester vindt het daar geweldig.’
‘Als ik het kan vinden…’
‘Ik kan het je wel uitleggen. Ongeveer.’
We zochten wat spullen bij elkaar, namen wat te drinken en eten mee en gingen naar beneden. Hester had door wat we gingen doen, ze stond al klaar bij de deur van de auto. Ze wilde meteen naar binnen toen ik de deur open deed.
‘Even wachten Hester,’ zei ik.
Ik vouwde de plaid uit die ik gekocht had, helemaal over de achterbank heen.
‘Toe maar,’ zei ik toen ik weer recht naast de auto stond.
Elijah lachte toen hij instapte. ‘Wat was je aan het doen?’
‘Plaid neergelegd,’ antwoordde ik toen ik zelf ingestapt was. ‘Vorige keer zat de hele bank onder de haren.’ Ik keek achterom. ‘En, ligt ie lekker?’
Hester keek op, tong uit haar bek.
‘Volgens mij wel,’ lachte ik.
‘Sorry,’ zei Elijah, ‘niet aan gedacht de vorige keer.’
Ik startte de auto en reed weg. ‘Geeft niet. Ik ook niet. Ik kreeg alleen hele rare vragen vorige week toen we met een stel naar die tuinbeurs reden,’ lachte ik er achteraan.
Elijah lachte mee. ‘Sorry, sorry.’
Het was redelijk makkelijk te vinden. We waren niet de enige auto op de parkeerplaats, maar echt druk was het ook niet. Hester sprong de auto uit en wachtte op Elijah. Ik zocht even in de kofferbak.
‘Zoek je?’
‘Iets om mee te spelen.’
‘Om mee te spelen?’
‘Balletje, gooien, Hester, terugbrengen, zoiets.’
Hij lachte. Ik trok het uit de verpakking, een plastic houder, lang, met een balletje erin geklemd. Hester kwam meteen kijken, alsof ze door had dat het voor haar was.
‘Ja,’ lachte ik, ‘gaan we straks mee spelen Hester.’
‘Wat is het?’
Ik gaf het hem. ‘Voel maar.’
Hij nam het over, Hester volgde het meteen. Elijah voelde de hele steel, het balletje aan het einde.
‘Kun je een flinke zwieper mee geven denk ik.’
‘Kan het?’ vroeg ik. ‘Voor Hester bedoel ik.’
Elijah lachte. ‘Beetje beweging kan geen kwaad. Ik ben benieuwd of ze zich laat verleiden door je. Zeker als ik er bij ben.’
‘We zien wel. Kom, we gaan lopen.’
Elijah pakte mijn arm, Hester bleef naast hem lopen.
‘Heb je die gekocht?’
‘Die werpsteel? Ja, wat dacht je dan? Gejat? Ik kreeg het niet in mijn binnenzak verstopt.’
‘Het kon zijn dat je hem nog ergens had liggen.’
‘Nee, ik ben even naar de dierenwinkel geweest.’
‘Lief.’
‘Ik moest toch zo’n plaid hebben.’
Hij lachte.
‘Wat vroegen ze toen ze die haren op jouw achterbank zagen?’ vroeg hij even later.
‘Hoe de daar kwamen. Ik heb een beetje flauw gedaan, ik heb gezegd dat ze van een hond kwamen.’
Elijah lachte. ‘Namen ze daar genoeg mee?’
‘Nee,’ grinnikte ik balorig. ‘Ze vroegen door.’
‘Wat heb je verteld?’
‘Dat ik iemand kende met een hond. Toen wilden ze wel weten wie dat was. Ze hadden me meteen door. Nou ja, ik heb gezegd dat je Elijah heette, foto laten zien.’
‘Wat zeiden ze?’
‘Vriendin vroeg of ik zeker wist dat je homo was.’
Elijah lachte eerst, daarna keek hij serieus. ‘En verder?’
‘Niets, het was dezelfde foto als waar jij me in het begin mee voor de gek gehouden hebt. Maar toen wilden ze ook een foto van de hond zien. Het blijven vrouwen natuurlijk.’
‘En?’
‘Nou, ”Ah, wat lief!” was de eerste reactie. Daarna was zijn tuigje een weggevertje.’
‘Wat zeiden ze?’
‘Niet veel, ze vroegen of je blind was.’
Elijah liep nadenkend door.
‘Ze vonden het wel oké,’ zei ik er ter geruststelling achteraan.
‘Echt?’
‘Eén vriend van mij wist het al.’
‘Je had het al iemand verteld?’
‘Hallo, jij hebt Nicky, ik moet ook mijn verhaal kwijt.’
We lachten. Elijah stopte.
‘Loopt er iemand?’
‘Nee, nergens.’
‘Mooi,’ zei hij tevreden en kuste me lang.
Hester kent het hier,’ zei Elijah na een tijdje. ‘Merk ik aan haar. Volgens mij zijn we het vaste rondje aan het lopen, wat we ook wel eens met mijn ouders doen.’
‘Zonder het te merken volgen we haar gewoon.’
Hij kneep in mijn arm. ‘Ze weet beter de weg dan jij.’
‘Ik ben ook blij dat ze er bij is.’
‘Volgens mij komt straks dat open stuk.’
‘Zo te zien wel.’
‘Als het goed is staat daar ergens een bankje.’
‘Klopt.’
‘Gaan we daar zitten. Ik lust wel iets.’
Ik ging zitten, Elijah naast me. Hester kwam bij me kijken, snuffelde aan de werpsteel.
‘Alsof ze doorheeft waar dat ding voor is,’ zei ik verbaasd.
‘Mijn vader heeft ook altijd een balletje bij. Geef hem eens.’
Ik wurmde het balletje eruit en drukte het in zijn hand.
‘Hester,’ zei hij uitdagend.
Hester keek, snuffelde.
‘Ga maar halen,’ zei hij en gooide het balletje een eindje weg.
Hester ging er achteraan, hapte en bracht hem braaf terug. Elijah gaf het aan mij.
‘Slinger maar weg.’
Ik ging staan, Hester keek van mij naar Elijah en weer terug.
‘Ze twijfelt.’
‘Ga maar halen dan,’ zei hij tegen haar.
Ik haalde uit en zag de bal door de lucht gaan.
‘Sodemieter, dat gaat harder dan ik dacht.’
Hester zette het op een lopen.
‘Heb je Hester nog nodig vandaag?’ vroeg ik er lachend achteraan.
‘Hoezo?’ vroeg hij toch iets bezorgd.
‘Ze moet een eind lopen nu. Als we dit een paar keer doen is ze buiten adem.’
Hester had hem al te pakken en kwam er heel snel weer mee terug. Opvallend, ze gaf het terug aan Elijah. Die glimlachte.
‘Wat hebben we nou eigenlijk gedaan vandaag?’ vroeg hij ’s avonds op de bank.
‘Gewandeld, balletje gegooid.’
‘Eigenlijk niets.’
‘Nee, niets speciaals.’
‘Nee. Maar ik vond het heerlijk.’
Hij duwde met zijn rug tegen mij zij, kneep in mijn hand op zijn borst.
‘Ik ook,’ zei ik met een kus op zijn kruin.
Hester knorde in haar slaap.
‘Die is het er niet mee eens dat we niets gedaan hebben vandaag,’ grinnikte ik.
Elijah lachte, draaide bij en gaf me een kus.
‘Je bent lief voor haar.’
‘Is ze ook.’
‘Ze lijkt op haar baasje,’ zei hij uitdagend.
Ik lachte en gaf hem een kus.
‘Teun?’ vroeg hij toen serieus.
‘Ja?’
‘Wat hebben wij nu eigenlijk?’
‘Goeie vraag, weet ik niet.’
‘Niet?’ dat klonk uitdagend.
Aan de ene kant klonk het uitdagend, aan de andere kant ook onzeker. Hij ging recht zitten, op zijn knieën naast me. Hij pakte mijn gezicht tussen zijn handen.
‘Teun, moeten wij niet gewoon gaan zeggen wat we denken zonder bang te zijn?’
Daar overviel hij me mee, maar verbaasd was ik niet.
‘Net als vorige week,’ ging hij verder toen hij merkte dat ik niets ging zeggen. ‘Jij bent twee weken geleden weggegaan met zoiets van “we zien wel”. En vorige week ben ik maar naar mijn ouder gegaan, jij belde zonder te zeggen wat je eigenlijk wilde… Terwijl wel volgens mij best af hadden willen spreken om elkaar te zien.’
‘Ja…’
‘Ik weet ook wel dat we ieder eigen familie hebben, en vrienden… Moeten we ook niet vergeten. Maar toch…’
Zijn handen hadden mijn gezicht nog steeds vast, iets steviger nu. Hij boog naar me toe, gaf mee een kus.
‘Teun… Ik wil dit relatie gaan noemen.’ Hij kuste me. ‘Niet zeggen dat Teun een goede kennis is.’ Nog een kus. ‘Maar dat Teun gewoon mijn vriend is.’
Ik gaf geen antwoord, zoende alleen maar terug.
‘En Elijah is mijn vriend,’ fluisterde ik niet veel later.
Hij duwde zijn voorhoofd tegen de mijne. Hij ademde door zijn neus. Ik wist dat hij blind was, maar het leek, en voelde, alsof hij diep in mijn ogen staarde. Zijn handen hadden mijn gezicht nog steeds vast. Hij kuste me, ademde diep en kuste me weer. Zijn duimen bewogen, over mijn jukbeen aan iedere kant. Ik kneep in zijn heupen, trok hem dichter tegen me aan, voor zover dat kon. Hij kreunde, wilde zoenen. Hij zat over mijn benen heen, boven op mijn kruis. Hij voelde dat ik hard was, bewoog heen en weer. Zijn tong likte langs mijn tanden, draaide om mijn tong. Hij liet mijn gezicht los, zijn handen gleden naar mijn nek. Ik had mijn handen nog op zijn heupen, maar dat had geen enkele functie meer. Hij bewoog vanzelf wel. Ik gleed omhoog, onder zijn shirt. Ik nam de stof mee, tot onder zijn oksels. Ik trok mijn tong terug, kuste zijn kin. Daarna kuste ik zijn borst, T-shirt half over mijn hoofd. Hij zat rechtop, hoofd omhoog, handen in mijn haar. Hij was hard, voelde ik. Ik maakte zijn riem los, knoop, rits. Elastiek van zijn boxer wat naar beneden, hand er omheen. Hij zuchtte, bewoog sneller.
‘Elijah… Kappen, anders wordt het een zootje.’
‘Nou en?’ hijgde hij.
Hij was niet om te praten, duwde zelfs harder. Ik kreunde, wat maakte het ook uit. Ik duwde hard met mijn voorhoofd tegen zijn borst toen ik kwam. Hij bleef bewegen, in mijn hand. Ik trok nog net op tijd mijn shirt omhoog om het op mijn buik terecht te zien komen.
‘Douchen,’ grinnikte ik toen we wat tot rust waren gekomen.
Elijah glimlachte, ging staan en trok me mee. Ik kreunde tevreden toen we onder het water stonden, strelend, zoenend.
‘Hierna meteen bed in,’ fluisterde ik, mijn lippen tegen zijn oor.
Hij grinnikte. ‘Helaas. Hester moet er zo nog even uit.’
‘Ze slaapt,’ kreunde ik protesterend.
‘Het is straks of morgenochtend heel erg vroeg.’
‘Hm, beter straks dan maar.’
‘Kort rondje,’ zei hij met een kus.
‘Kort rondje.’
Hij pakte mijn half harde piemel. ‘En daarna meteen naar bed.’
Ergens kon ik me herinneren dat Elijah me aan het duwen was geweest in mijn slaap. Ik werd wakker op mijn zij, met Elijah achter me, dicht tegen me aan. Arm om me heen, hand op mijn buik. Ik probeerde niet te bewegen, ik wist dat hij dan wakker zou worden. Ik probeerde voorzichtig mijn telefoon te pakken om te kijken hoe laat het was, maar dat lukte niet. Zijn vingers bewogen even, kietelden bijna. Ik voelde hem harder worden, traag kroop hij langs mijn billen omhoog. Niet veel later zat hij tegen mijn bilnaad, ik duwde me iets dichter tegen hem aan en klemde hem half tussen mijn billen. Daar werd hij wakker van. Gelukkig. Ik kon geen genoeg van hem krijgen.
Ontbijt was heerlijk. Elijah had zich aangekleed, om met Hester naar buiten te gaan. Ik wilde mee, maar hij stelde voor dat ik het ontbijt klaar zou zetten. Hij had broodjes voor in de oven, lekkere dingen gehaald, er was nog genoeg over van de ochtend ervoor. Toen hij terug kwam rook zijn appartement naar broodjes. Ik gaf hem een kus, hij kuste terug en legde daarvoor zijn hand tegen mijn zij.
‘Heb je nog niets aan?’ vroeg hij verbaasd.
‘Alleen een boxer.’
Hij streelde mijn kruis. ‘O ja,’ zei hij plagerig.
Ik lachte.
‘Lekker,’ zei hij.
‘Het is bijna klaar. Ik trek even wat aan.’
‘Hoeft niet,’ grinnikte hij terwijl hij nog een keer voelde.
‘Af. Anders worden de broodjes koud.’
‘Zie ik je volgend weekend?’ vroeg hij bij mijn auto.
Ik had net mijn tas weer achterin gegooid.
‘Tuurlijk,’ kuste ik.
‘Fijn. Tenzij je iets anders hebt hoor.’
‘Elijah… Ik heb geen afspraken staan. Ik kom gewoon naar hier.’
Hij glimlachte. ‘Fijn.’
‘Tenzij jij iets hebt…’ zei ik plagerig en gespeeld onzeker.
‘Misschien dat Nicky gaat protesteren.’
‘Dat ze zelf een vriend zoekt,’ lachte ik.
Elijah lachte, gaf me een kus.
‘Misschien samen de stad in?’
‘Lijkt me gezellig. Spreek maar iets af.’
Daar was hij enthousiast over. ‘Is goed. Doen we.’
Ik glimlachte, zoende met hem voor een laatste keer en stapte in.
‘Ik bel je vanavond nog wel even, als ik thuis ben,’ zei ik met het raam open.
Elijah legde zijn handen op de raamopening en boog voorover. Nog één kus.
‘Waar was je dit weekend?’
‘Weekendje weg,’ ontweek ik met mijn telefoon aan mijn oor op maandagavond. Ondertussen zette ik koffie.
‘Weekendje weg? Ik was thuis en dan ben jij er niet. Pa en ma wisten ook niet waar je was.’
‘Weekendje weg. Kut!’
Tineke lachte. ‘Wat ben je aan het doen?’
‘Koffie zetten met één hand.’
‘Lukt niet?’
‘Nee, Truus, er flikkert koffie naast.’
‘Ga dan ook niet bellen als je bezig bent.’
‘Hallo, jij belde mij.’
‘Maar je was een weekendje weg?’
‘Ja.’
‘Teun…?’ vroeg ze veelbetekenend.
‘Gewoon een weekendje weg.’
‘Waarom heb ik nou het idee dat er meer achter steekt.’
Ik klikte het apparaat aan en zocht een mok in de kast.
‘Niet zoveel denken zus.’
‘Maar ik heb je gemist afgelopen weekend.’
‘Moet je vaker thuiskomen,’ zei ik.
Gevoelig punt, dat vond mijn moeder ook altijd en dat wist ik. We maakten er vaak genoeg grappen over.
‘Ja, mam.’
Ik grinnikte.
‘Zeg, heb je zin om deze week hier langs te komen? Ik kook.’
‘Is goed. Na mijn werk dan wel. Ben ik, als alles meezit onderweg, rond half zeven bij jou.’
‘Leuk,’ zei ze vrolijk.
‘Zien we elkaar morgen,’ lachte ik.
‘Ja,’ zei ze vlak voor ze ophing, ‘en dan ga je me alles vertellen.’
‘Broertje,’ zei ze joviaal toen ik de keuken van het studentenhuis in stapte.
Ze strekte haar arm waar een vieze lepel in zat, hield die naast zich van haar af en gaf me een kus.
‘Truus,’ kuste ik terug.
Haar kamergenoot die me binnen had gelaten lachte.
‘Watch it,’ zei mijn zus tegen haar, ‘hij is de enige die me zo mag noemen.’
‘Ik zou niet durven,’ zei ze met haar handen omhoog.
Ik ging aan de tafel zitten.
‘Bier?’
‘Is goed.’
‘Monica, regel jij dat even?’
Monica pakte een flesje voor me uit de koelkast en zette dat voor me neer.
‘Dank je.’
Monica glimlachte en ging de keuken uit.
‘Vertel,’ vroeg Tineke toen we alleen waren. ‘Hoe heet ie?’
Ik zuchtte. ‘Elijah.’
‘Aparte naam.’
Ik glimlachte.
‘Maar hoe moet ik het zien? Losse scharrel voor een weekendje, of is er meer?’
Dat was mijn zus. Lekker direct.
‘We noemen het sinds dit weekend een relatie.’
‘Nice. Goed bezig, broertje. Veel goede seks dus dit weekend?’
‘Kun je wel stellen ja.’
Ze lachte. ‘Waar ken je hem van?’
‘Internet.’
‘Hè bah, wat goedkoop.’
‘Bij toeval,’ zei ik met een hand omhoog. ‘Niet via een datingssite of zoiets.’
‘Gelukkig.’ Ze lachte.
Ik staarde naar de hals van het flesje, nam half in gedachten een slok.
‘Waar denk je aan?’
‘Pa en ma. Hoe die er op zullen reageren.’
‘Zal toch wel goedkomen? Waarom niet. Ik bedoel, ze weten dat het op een gegeven moment een schoonzoon bij jou gaat worden.’
‘Ja…’
‘En toch heb ik nog het idee dat er wat is. Is hij ouder dan jij of zo?’
‘Ja,’ zei ik.
Haar mond viel open. ‘Hoeveel ouder?’
‘Een jaartje,’ grijnsde ik.
‘Lul, je liet me schrikken. Niet dat het eigenlijk iets uit zou maken. Maar wat is er dan?’
Monica kwam terug de keuken in. Ik keek een keer veelbetekenend naar mijn zus, die begreep dat ze even niet verder moest vragen.
Niet dat je die Monica voor de gek kon houden, die had ook wel door dat er wat was. Ik kende haar wel, van eerdere bezoeken aan mijn zus, en van een avond stappen waarbij ik ben blijven slapen in hun studentenhuis. De meesten kende ik wel. Binnen een kwartier zaten ze allemaal aan tafel. Het was gezellig, zelfs de afwas erna. Langzaam liep de keuken leeg, tot mijn zus en ik nog overbleven met Monica. Ik pakte mijn telefoon, bladerde door de foto’s heen. Ik zocht de foto van Elijah op en gaf hem aan mijn zus.
‘Dat is ‘m.’
Monica hing meteen tegen mijn zus aan en keek mee.
‘Leuke jongen Teun,’ zei mijn zus.
‘Zeker,’ zei Monica.
Tineke keek naar Monica. ‘Ik zei je toch, mijn broertje komt vanzelf goed terecht.’
‘Broer,’ protesteerde ik. ‘Ik ben ouder.’
‘Jij bent gewoon mijn broertje.’
‘Tssk,’ siste ik half lachend, en nam een slok koffie. ‘Truus.’
Ze boog half over tafel en zwaaide met haar hand naar de zijkant van mijn hoofd maar miste. Ze lachte.
‘Mooie jongen zelfs,’ zei ze met een schuine blik naar mijn telefoon. ‘Hij heeft een aparte blik. Maar wat is het probleem?’
‘Hij woont ver weg,’ zei ik.
‘Dat is te overbruggen.’
‘Klopt. Is ook niet erg.’
‘Dus?’
Ik wenkte met mijn hand, dat ik mijn telefoon terug wilde. Ik schoof met mijn vinger, zocht de foto van Hester en gaf hem terug.
‘En dit is zijn hond.’
‘Hond?’ vroeg ze verbaasd terwijl ze mijn telefoon overnam.
Ze keek, met Monica, daarna keek ze me vragend aan. Ik knikte.
‘O-oh…’
‘Ja,’ zei ik. ‘Dat wist ik vooraf ook niet.’
‘Niet?’
‘Nee, gezellig mailen en bellen. Toen ik bij de eerste date het station uit liep stond ie daar met Hester.’
‘Jezus.’
‘Nee, Hester.’
‘Grappig broertje. Ik zou me toch even voor de gek gehouden voelen.’
‘Ik wist niet wat ik dacht. Het intrigeerde wel meteen.’
‘Oké, snap ik.’
‘Dus ben ik toch op hem afgestapt en niet omgedraaid.’
‘Netjes.’
‘Bovendien, met die rotkop van mij, dit is misschien de enige kans voor me.’
‘Nou!’ protesteerde Monica. ‘Dat heb je niet.’
‘Rustig, Monica,’ zei mijn zus droog, ‘hij is homo, doe geen moeite. Bovendien heeft hij een vriend.’
Ze knipoogde en gaf me mijn telefoon terug.
© 2014 Oliver Kjelsson